Ξεκινώντας τον 17ο αιώνα σαν ένας απλώς συνοικισμός με το όνομα Σαργκαναίοι, το Πανόραμα έχει σήμερα κάπου 60 σπίτια απλωμένα με τάξη πάνω στην πλαγιά, τριγυρισμένα από μεγάλους περιποιημένους κήπους. Στην ανατολική άκρη του χωριού, η στενή ράχη που φέρει την εκκλησία καταλήγει σε μια εξαιρετικής θέας μύτη (Γκρόπστα), που ελέγχει όλη την λεκάνη του Όρλιακα. Αμυδρά δε διακρίνεται και ο Όλυμπος .Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.070 μέτρων στις πλαγιές της βόρειας Πίνδου.Στο χωριό υπάρχει πυκνή βλάστηση από Μαύρη Πεύκη, ρόμπολο,οξιά, βελανιδιές καθώς και πολλά μανιτάρια . Είναι ιδανικός τόπος για κυνήγι και εναλλακτικές μορφές τουρισμού, πεζοπορία και ορειβασία, ενώ υπάρχει η δυνατότητα για εκδρομές στα γύρω χωριά.Αξιόλογη για τον επισκέπτη είναι η εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου (19ος αι.), που διασώζει παλιές εικόνες και το εξωκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη τοποθεσία Βαρή. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι βρύσες που βρίσκονται διάσπαρτες, μέσα αλλά και γύρω από το χωριό.
Το χειμώνα 20 μόλις άνθρωποι ζούνε στο Πανόραμα.Το σκηνικό αλλάζει εκεί κοντά στο Πάσχα. Τα σπίτια αρχίζουν να δέχονται τους ανθρώπους τους, οι αυλές γεμίζουν χρώματα και αρώματα από τα λουλούδια. Πλησιάζοντας στον Δεκαπενταύγουστο είναι όλοι εκεί (πάνω από 300 άτομα), παππούδες, παιδιά, εγγόνια φίλοι μα και ”ξένοι”. Η ατμόσφαιρα πλημυρίζει από τη ζωντάνια των ανθρώπων… Οι νοικοκυρές μαγειρεύουν μανιωδώς τοπικά εδέσματα για να ευχαριστήσουν και να ”ενώσουν” την οικογένεια.
Φωνές, γέλια, παιχνίδια… η πλατεία δεν είναι πια άδεια! Οι αυλές των σπιτιών γεμάτες ζωή! Γέλια, αγκαλιές, φιλιά και ανταμώματα (με τη συνοδεία του παραδοσιακού τσίπουρου) αφού πρέπει να ειπωθούν όλα τα νέα από την προηγούμενη χρονιά.
Λένε ότι οι βουνίσιοι δεν είναι τόσο ανοιχτόκαρδοι και θερμοί όσο οι θαλασσινοί. Μεγάλο ψέμα, τουλάχιστον για τους Πανοραμίτες! Πόσο φιλόξενοι είναι όλοι τους, πόσο θερμοί και γελαστοί. Λες και δεν τους αγγίζουν τα προβλήματα , λες και τα αφήνουν όλα πίσω τους, εκεί στην εκκλησία στη Βαρή που οι περισσότεροι περνούν να ανάψουν ένα κερί πριν μπουν στο χωριό. Άνθρωποι που σε βάζουν στο σπίτι τους, στη ζωή τους μα το κυριότερο στην καρδιά τους. Σε κερδίζουν… και θέλεις να πάς ξανά και ξανά και ξανά σ΄ αυτό το μαγευτικό χωριό.
Υπάρχει κάτι δυνατό ή καλύτερα κάτι “μαγικό” που δένει όλους αυτούς τους ανθρώπους. Τους δένει με τον τόπο αλλά και με τα πρόσωπα… Σου το λένε όλοι οι χωριανοί, αλλά δεν το καταλαβαίνεις! Θα το νιώσεις όταν το ζήσεις, όταν επισκεφτείς το χωριό από την πρώτη κιόλας φορά.
