Ακόμα θυμάμαι, μικρός, τον παπα-Χάρη να τελεί εναλλάξ, κάθε χρονιά, την Αναστάσιμη Ακολουθία, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου,
ανάμεσα σε Πανόραμα και Λάβδα (το Πολυνέρι είχε παπά… θκό τ’ !) και όταν έλεγε το “Χριστός Ανέστη” στο ένα χωριό, γύρω στις 10 το βράδυ,
να ξεκινά για το άλλο, ακόμα και… πεζός, κάποτε, στην εποχή των ελαχίστων οχημάτων και έτσι “εκεί στον καταρράχτη και στον γκρεμό”,
μετέφερε με ευλάβια “του Συμπάντου τον λυτρωμό”.
και μας αρέσει! Και φέτος, την Μεγάλη Εβδομάδα, το ίδιο γίνεται, στα Μυστήρια και τις Ακολουθίες, που “περιφέρονται” αρμονικά,
“κυκλικά” σχεδόν, ανάμεσα σε Πανόραμα, Λάβδα και Πολυνέρι (που μπήκε στην “παρέα μας”), κατανυκτικά, σαν τον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής.
( https://www.panorama-grevena.gr/%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B2%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AC/ )
Υπό τους στίχους: ” Η Μεγαλοβδομάδα, κόρη ξανθή,
μύρωσε το χωριό μας και ροδανθεί,
που τρώει τον Θεό του, για να χαθεί
κι ίσως με τον χαμό του ν’ αναστηθεί. “