Μουσικές ρίζες
Η σχετικότητα του χρόνου
Όλο τον χρόνο περιμένεις να περάσει ο καιρός για να καλοκαιριάσει, να έρθει ο Αύγουστος και ν’ ανέβεις στο χωριό, 10, 5, ίσως και 2, μονάχα, μέρες. Όλος αυτός ο καιρός περνάει αργά, βασανιστικά…
Είσαι πάνω, στο Πανόραμα. Εσύ για 1 μήνα, ένας άλλος για 15 μέρες, κάποιος για λιγότερο. Όσο βρίσκεσαι εκεί, νιώθεις πως ο χρόνος τρέχει γρηγορότερα ακόμα κι απ’ το νερό σντ κοπάνα, στ’ Βαρή!
Πόσο σχετικός είναι ο χρόνος, άραγε;;!!
Να, τώρα θέλω να γράψω για τα όσα έζησα φέτος, μέσα σε σκάρτες 72 ώρες στο χωριό, απ’ τις 14 Αυγούστου το μεσημέρι, ως τις 17 που γύρισα στην πόλη. Θέλω να ακούσω διηγήσεις άλλων για το χωριό, γι’ αυτούς που δεν μπόρεσαν να έρθουν και που μας έλειψαν, για τις αυλές και τους ανθρώπους του, για βόλτες σε άλλα χωριά, κοντινά ή σε διπλανά βουνά, γνώμες για το τι πήγε καλά και τι όχι, πώς θα βελτιωθεί κάτι, μια-δυο ιδέες, να δω κάμποσες φωτογραφίες, να γράψουμε κανένα ευχαριστήριο σε όσους και όσες έβαλαν ένα μικρό ή μεγάλο λιθαράκι και φέτος, για να γίνουν κάποια πράγματα ευκολότερα και πρακτικότερα. Θα αφήσω, όμως, να ζυμωθούν λιγάκι παραπάνω μέσα μου όλα αυτά τα πολλά-λίγα ή τα λίγα-πολλά, πρώτα.
Μέχρι να μπουν σε σειρά τα όσα θέλω να γράψω, μετράω ήδη αντίστροφα για τις 8 του Σεπτέμβρη, το “πανηγύρι το μικρό”, το διαφορετικό, το “σπίτι-σπίτι”, που είναι λιγότερος κόσμος στο Πανόραμα, μα τα ακούσματα και οι χωριανοί ή οι φίλοι που είναι εκεί σε γυρνάνε πιο πολύ προς τις μουσικές ρίζες του τόπου, στο κλείσιμο της μιας χρονιάς και στην αρχή της άλλης. Κάνω σχέδιο για το πώς θα κλέψω λίγες ώρες, για το τι κόλπο θα βρω να το σκάσω, ξανά, για πάνω. Κάτι θα βρω, όπως κι εσείς….
Να, λίγες μουσικές αγαπημένες, ως τότε, για συντροφιά:
(22 Αυγούστου 2016)
Πανοραμίξ…
TAGS
